لالایی خوان پیشکسوت قشقایی و پژوهشگر حوزه موسیقی اقوام و نواحی در بخشی از گفت وگوی خود در ایسنا، دو لالایی را خواند و داستان های هرکدام از آنها را تعریف کرد. او اخیراً نشان درجه یک هنری برای «آواز» دریافت کرده است.
لالایی خوان پیشکسوت قشقایی و پژوهشگر حوزه موسیقی اقوام و نواحی در بخشی از گفت وگوی خود در ایسنا، دو لالایی را خواند و داستان های هرکدام از آنها را تعریف کرد. او اخیراً نشان درجه یک هنری برای «آواز» دریافت کرده است. https://as1.cdn.asset.aparat.com/aparat-video/27cbd65ac3d4422b712db4d75d3837d17629368-720p.mp4
لالایی خوان پیشکسوت قشقایی و پژوهشگر حوزه موسیقی اقوام و نواحی در بخشی از گفت وگوی خود در ایسنا، دو لالایی را خواند و داستان های هرکدام از آنها را تعریف کرد. او اخیراً نشان درجه یک هنری برای «آواز» دریافت کرده است.
با یاد و نام خدا
درود بر همه ی هموطنان عزیز بویژه عشایر غیور
بنده بنا به نقل مادرم از نظر تبار شناسی قومی نسبم به طایفه ی همتی برمی گردد.
اما متاسفانه با وجود شور و شوقی که به عشایر استان بویژه عشایر شهرستان فیروز-
-آباد دارم به نحوی که با شنیدن نوای موسیقی ترکی قشقایی حسی ناشناس اما دلچ-
-سب توام با بغض و هیجان تمام وجودم را تسخیر می کند .
البته از بچگی ،مدام شاهد کوچ عشایر از فراز و نشیب های (کوهستان های)زادگاهم
بخش سیمکان جهرم (دوزه) بوده ام و در آن زمان هم بدون تجربه ی قبلی و هیچ شنا-
-خت سمعی و بصری چنان شوری در سر داشتم که ناخوداگاه با دیدن حرکت زنجیروار
اقوام گوناگون عشایر در پیچ و خم های دشت و دره ها از خود بیخود شده و به صد شو-
-ق خود را به عشایر و احشام می رساندم اما به خاطر بچه بودن و ندانستن گویش تر-
-کی ،نمی توانستم جلوتر بروم اما دیوانه وار حرکت اسب ها ،شترها،گوسفندان و مر-
-دان و زنان را تماشا می کردم .گویی گمگشته ای داشتم که به تکرار و بدون خستگ-
-ی ، می جستم نگو که غصه ی قصه ی نیاکانم مرا به این کار می کشاند .
سخن بسیار است چون غصه بی پایان است زمان و مکان محدود و عمر هم .
ارادتمند همه ی اقوام گل
فرشید رحیمی
دشت ها و دره ها در بهار تجلی گاه قامت های سرو خمیده و چهره های شقایق ها ی زرد و سرخ به خاک خفته است.