هما بی بی صولت قشقایی در گذشت
سلام بر خواهران و برادران گرامی، مرحوم پدرم محمودخان اسکندری، انسانی عاشق و هنرمند بود.
هنرمند در زمینه های مختلف، شعر، ادبیات، موسیقی، خطاطی و آشنایی به فرهنگ و آداب و رسوم ایل قشقایی و ایلات جنوب، درحدی که کتاب های اکثر نویسندگان فرهیخته ی ما با ذکر ماخد از اطلاعات و کسب نظرات کارشناسانه ی او بود. اما مقدم بر تمامی هنرهایش، حسن اخلاق او بود. انسانی مهربان، باگذشت، بی کینه که برای همه حکم پدری ناصح و امین را داشت. روان و نیت پاک و صاف او چنان خود را در چهره ی خندان و چشمان مهربان و بیان ادیبانه اش نمایان میکرد که هر مخاطبی آن پیام را دریافت می نمود و مانند یک محرم راز و یک سنگ صبور، درد خود را برایش بیان میکرد و حداقل به اندازه ی التیام آنی پاسخی حکیمانه و مهرآمیز از پدرم دریافت می نمود و این تبادل عشق و دوستی همواره متقابل بود، او مهر می ورزید و به او مهر ورزیده میشد و این چرخه ی عشق، تا آخر عمر او استمرار داشت و پس از رفتنش از این دنیای فانی، این عرضه ی عشق و محبت به صورت یک طرفه از جانب شما عزیزان نسبت به او جاریست و من بُهت زده ام از این همه وفا و محبت شما و ناتوانم از تشکر و قدردان این نعمت الهی هستم که به پدر عزیزم در سراسر طول عمرش و پس از آن، ارزانی شد.
در مقام تذکری از جانب خواهر کوچکترتان شما را به توجه به جنبه ی اخلاق حسنه ی مرحوم پدرم توصیه میکنم. پدرم هنرمند بزرگی بود، هنرهای زیادی داشت اما بزرگترین و والاترین هنر او، اخلاق او بود، انسانیت او بود که استمرار محبت شما نسبت به او هم، بیشتر از این جنبه ی هنر او نشات میگیرد. خواهران و برادران عزیزم، سعی کنیم در حال گذر ازین جهان فانی، بزرگترین هنر و سرمایه مان اخلاق خوب و سلوک با انسان ها باشد. درک و تحمل یکدیگر هرچند کار ساده ای هم نیست اما در تمرین روحمان برای کسب آن ، چنان صیقل خورده و شفاف می شویم که شاید تاثیری شگرف چون “محمود خان اسکندری” بر انسان های دیگر گذاشتیم و نامی و جایگاهی مانند او یافتیم.
با آرزوی توفیق برای همه ی عزیزان
نازلی اسکندری
دیدگاهتان را بنویسید