هما بی بی صولت قشقایی در گذشت
به بهانه ترجمه کتاب قشقاییهای ایران از پروفسور لوئیس بک،
در سال ۴۹ _ ۱۳۴۸ در طایفه قرمزی مشغول خدمت مقدس تعلیم در سنگرهای سپید پیکار با بیسوادی بود .
همان سال دو نفر جامعه شناس برای تحقیق و نوشتن تز در مقطع دکترا به این طایفه می آیند .
لوئیس بک و سم بک
بزرگ طایفه قرمزی ها ، زنده یاد برزو قرمزی مردی بسیار نیکو سیرت و مهمان نواز آنان را با گرمی میپذیرد .
اما
سه شرط اساسی را اول کار در میان میگذارد ؛
_ در مدت یکسال که در ایل حضور دارند حق خوردن نوشیدنی الکلی در این مکان را ندارند .
_ در این یکسال حضور ، احترام کامل به فرهنگ عشیره ای و رعایت اخلاقیات را نمایند .
_ در این یکسال حضور ، تمام نیازهای خوراک و مسکن توسط شخص برزو قرمزی تامین خواهد شد و اجازه پرداخت هیچگونه هزینه مایحتاج زندگی را ندارند .
یکسال چادر محققین جامعه شناس آمریکایی در کنار چادر معلم ایل برپا بوده و همگی پای یک سفره نمکگیر این مرد بزرگ بودند و به همراه ایل کوچ مینمودند و در امورات روزانه از سر تفنن همکاری مینمودند .
پس از اتمام تحقیقات و بازگشتشان به کشورشان ، گویی لوئیس روح و قلبش را در ایل جا گذاشته باشد بطور مرتب تا حیات برزو قرمزی به دیدارش می آمد و حتی ازدواجش با یک شرقی « دانشمندی از کشورچین» و یا تولد یگانه فرزندش جولیا هیچکدام شعله عشق او را از ایل قشقایی سرد ننمود .
تا جایی که علاوه بر کتاب حاضر که به ترجمه رسیده کتاب قطور دیگری در وصف خصوصیات و کارهای برزو قرمزی به چاپ رسانده بود .«این کتاب را نیز در منزل مرحوم مشاهده نمودم ».
از خاطراتش در مجلات خارجی که گاهگاهی ترجمه اش در مجلاتی همچون مجله زن روز سال ۱۳۷۳ مینوشت که ؛ « مهمان نوازی عشایر قشقایی ایران دخترم را سخت متحیر کرد ».
و اکثر اوقات استاد نادری دره شوری نیز جهت تازه شدن خاطرات و قدردانی از چنین وفاداری به قشقاییها به دیدارش میشتافت .
و
امروز به راستی جای استاد نادری دره شوری در چنین مکانی جهت بیان خاطرات دور و برزو قرمزی جهت تکریم به خاطر انسانیتش که چگونه بزرگ منشی اش در آن سالهای دور بدون امکانات و ارتباطات امروزی اینگونه قشقاییها را سربلند نموده ، خالی خالی خالی بود .
سپاس فراوان از برگزارکنندگان برنامه که خاطرات دور را زنده نمودند .
دختر استاد نادری دره شوری
دیدگاهتان را بنویسید