لالایی و قطعه ی «تللرنه» بخشی از حکایت حماسی کوراوغلو ، تقدیم به روح بزرگ بانو پروین بهمنی.
حدود چهل و سه بار این جمله را با خود تکرار کردم:
«کاش می توانستم مدتی دراینجا بمانم»
دستمال های لطیف و رنگین با آرایش هندسی منظم در دستان مرد و زن ، کِل کشیدن، صدای کرنا ،کمانچه، نقاره و… رقص و شادیشان را به همبستگی قومی تبدیل می کند.
با موسیقی ، عشق را روایت می کنند ، آماده ی جنگ می شوند، شغل را آهنگین می کنند ، عروسی و سوگواری را وقار میبخشند و حزن را رنگین و پذیرفتنی می کنند.
در این ضبط هر کس در هر جایگاهی خود را مفید میدید، همان جا قرار می گرفت و هیچ تلاش اضافی برای قدرتنمایی وجود نداشت. این یعنی کارگروهی لذت بخش.
تیم توانمند تصویر ، از طرف میزبانان محترم قشقایی معرفی شدند و با وجود پیگیری من برای استفاده از تصاویر کلی و گروهی ، گویا به دلیل انعکاس نور با محدودیت زوایا مواجه بوده اند. در این سفر برای اولین بار آنها را دیدم و بسیار از کیفیت کارشان لذت بردم.
در بخشی از حماسه ی «کوراوغلو» ، مسابقه نوازندگی بین نوازنده های عاشیق برگزار میشود. برنده ی مسابقه ، عاشیق عیسی ، در ازای این برد نزد دختر پادشاه میرود و آهنگ «تللرنه» را برایش می نوازد.
برای رسیدن به این سیاه چادر کوچ نشینان قشقایی ، مسیر طولانی و دشواری را سپری کردیم. با مهمان نوازی و خوشرویی عزیزان کوچ نشین ، این اجرا برایم به خاطره ای فراموش نشدنی تبدیل شد.
کارگردان و تدوین فیلم بابک بهرامی
پالایش صدا: مصباح قمصری
کمانچه: ساناز نامداری
خواننده: مارال محمدی
همخوانان: سمیرا جباری و …
سه تار: بیتا دهقانی منش
نقاره: امیرارسلان دستان
نقاره: خسرو سترگ
کمانچه: آیلار کریمی
تصویربرداری: بابک بهرامی
برگزاری: حسام هوشیار، بهار اسماعیلی، مهدی دهقانی، فروشگاه بتهون، آموزشگاه موسیقی آرشه
تشکر از: گردشگری جامعه بنیاد عشایری، محمد فریدونی
دیدگاهتان را بنویسید
ببخشید، برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید