هما بی بی صولت قشقایی در گذشت
بسم الله الرحمن الرحیم
بنده هم به سهم خودم و سهم عشایرتقدیر و تشکر می کنیم از جناب آقای ریاست محترم مجلس که لطف فرمودند و عنایت کردند که عشایر بتوانند از نزدیک ایشان را زیارت بکنند, ولی گله گی هم دارم ازش. چرا؟ تمام قسمت مملکت را گشته اند و از رادیو و تلویزیون شنفتیم و به قسمت های ما تشریف نیاوردن در حالیکه آرزوشو داشتیم و از پاییز گذشته, امروز و فردا, امروز و فردا, هر روز می شنفتیم که ریاست محترم مجلس میخاد بیاد و از عشایر بازدید کنه.
البته من اگر بخوام کاملن مشکلات عشایر را مطرح کنم وقت عزیز شما رو باید دوسه روز بگیرم.عرض کنم الان اینجا فرمودند که شما پنج دقیقه وقت دارید. اونایی که پنج دقیقه وقت بهش می دن, هفته ای یه پنج دقیقه وقت بهشون بدن. من هفتاد و خورده ای سال ازم می گذره, این پنج دقیقه وقت خیلی کمه در واقع,
عرضم به حضور اقای خودم, لازم به توضیح نیست, خود حضرتعالی بهتر از عشایر می دونید که عشایر در هر قسمت این مملکت بودن, از مملکت دفاع کردند و از اسلام هم دفاع کردند تا با دولت های قدرت طلب و بیگانه پرست داخلی مبارزه کردند و با متجاوزین خارجی هم مبارزه کردند, تا رسیده به جمهوری اسلامی که به نظر خودشون به خواست خودشون رسیدن دیگه, اون اسلحه رو کنار گذاشتند, و ساکت, شاید حالا ما اگر بگوییم می گویند تظاهر می کند جای اسلحه را به نماز تبدیل کردن, به جای اون عبادت بکنن تا گناه های گذشته شون هم بخشوده بشه.
اما جناب آقای, عرضم به حضور اقای خودم, حالا ما از دشمنانمون غیر از این انتظاری نداشتیم, ولی دوستای ما هم ما را طوری فراموش کردن که هیچ وقت این طور فراموش شده و در انزوا نبوده ایم که الان هستیم. در انزوا قرار گرفته ایم(تشویق حضار)
همان توقعی که این آقای شهری اینجا دارد من عشایر هم از این دولت دارم. اگر میان تقسیم سرانه بکنن, تقسیم سرانه یکی هست اق کتش کهنه شده, یک زیر شلواری هم نداره, ملکی هم نداره, کفش هم نداره, عشایر مثل اونه, هیچ چیز نداره.
آقا خیابون داره, دکتر داره, همه ی امکانات داره, ماشین عمومی داره, ماشین شخصی داره, همه ی اینا را داره. حالا میان مثلن یه وام ازدواج بدن, میگن یه سند معتبر بیار. تصدقت برم این سند معتبر را این دولت باید به من بدهد. چادر من را باید سند صادر بکند, من بیام ارائه بدم به دولت وام بگیرم(تشویق حضار)
من باید در بیت حضرتعالی باشم, در مرکز قانونگذاری که نمایندگان مجلس که اکثرن هم از بچه های عشایر هستن.
می گن یکی در بیرون سرماش می شد اومد خودشرفت زیر کرسی. وقتی که رفت زیر کرسی گرمش شد گفت انگار خدار شکر هوا خوب شد. ما نماینده هامون هم که از داخل عشایر میان شهر میگن الحمدالله هوا خوب شد(تشویق شدید و خنده ی حضار). در واقع برای این ها که اینجا آمدن هوا خوب شده وگرنه برای ما هوا خوب نشده.
یه وام اشتغال میخوایم بگیریم, آقا به همه چیز وام میدن به جز چادر عشایر. چادر عشایر یک کارگاه عشایری نیست؟ داخلش که زنان عشایر صنایع دستی را می بافند آیا کار اشتغال نیست؟
آقا ما یک روزی با تفنگ از این مملکت دفاع می کردیم, امروز جوان های ما با قلم به میدان اومده. آقای اکبری می فرماید از عهده امور عشایر ساخته نیست. آقا اگر از عهده امور عشایر ساخته نیست, اگر امکانات بیشتر اختیارات بیشتر بهش بدن, سرمایه بیشتر بدن, فرزندان خود عشایر که مشکلات عشایر را خودشون شخصن لمس کردن, بیشتر به کار بگیرن نمی تونن مشکلات عشایر را حل بکنند؟
اگر بخواید, جناب آقای رئیس, از داخل خدا می دوند, عشایر ظاهرن ضعیف هستن, ولی باطنن خیلی قوی و شجاع . به گشنگی هم تا اندازه ای طاقت دارد. ما تحت فشار اینجا این قدر قرار گرفته ایم که دیگه طاقتمون لبریز شده و نمی تونیم واقعن.
من خوشوقتم که این وقته در اختیار این عشایر دادید تا از نزدیک برای حضرتعالی مطرح بکنیم که آقا, ما دیگه توان نداریم وایسیم.
ببینید, از هرجایی حساب بکنیم, ما در انزوا قرار گرفته ایم, از هر حسابی, امور عشایر به معناش, از معناش چنین بر میاد که به همه ی امور عشایر بتونه دخالت کنه. موقعی که بخاد دخالت بکند, هم امکاناتی باید داشته باشه هم اختیاراتش را.
در موقع دولت آقای موسوی, یه معاونت داده بودن, عرض کنم که دامپزشکی عشایر در اختیار عشایر, کمیته راه در اختیار امور عشایر بود, اینا رو یکی پس از دیگری هی دارن می گیرن.
پس بگویید اصلن وجود شما برای این مملکت مضر است, برید جهنم بشید اون طرف…
(متاسفانه فیلمی که در دست بود نیمه تمام است و از همین جا قطع شده است.)
منبع متن: مجله چاغداش قشقایی
فیلم این سخنرانی را در اینجا ببینید..
دیدگاهتان را بنویسید
ببخشید، برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید