انا لله و انا الیه راجعون
امروز خبر فوت سادات ایرجی را شنیدم و بسیار متاسف شدم.
سادات، جواهر ایل بود و درد آشنا و همواره دغدغه ی جامعه ی عشایری را داشت. بیش از آنکه به فکر زندگی خود باشد پیگیر مسایل عشایر بود. کم سواد بود اما درک عالی داشت. دانش فراوان، آگاهی عمیق، احساس مسئولیت ستودنی و بیان شیوا و جسورانه ایشان فراموش ناشدنی است.
چند دهه با ایشان آشنا بودم و بهره های فراوان بردم، مشاوری دلسوز و صادق بود و هیچگاه از پیگیری امور خسته نمی شد. ظاهر ساده ایلی او به دل می نشست. چنین انسانها بخشی از تاریخ ایل هستند و هنگامی که از جمع ما می روند آن بخش از تاریخ هم به خاک سپرده می شود و از یاد می رود، چه حیف!
در این شبهای عزیز قدر و ماه رمضان برای ایشان جایگاهی بزرگ اخروی و برای بازماندگان صبر و سلامت آرزومندم.
*علی اکبری نماینده شهرستان شیراز*
دیدگاهتان را بنویسید