مصاحبه رادیویی آقای محسن رجایی پناه با گیلین بوترو فرانسوی

قشقایی آنلاین / خانم گیلین بوترو محقق و مردم شناس فرانسوی، در سال ۱۳۸۵ برای نخستین بار به ایران سفر می‌کند تا بخشی از تحقیقات جهانی خود را به توصیف و تبیین فرهنگ و آداب و رسوم اقوام ایرانی اخصاص دهد.

وی در یکی از آیین‌های سنتی قشقایی که شاهد هنرنمایی مردان، زنان و جوانان قشقایی بوده، مشاهدات خود را در مصاحبه‌ای رادیویی چنین نقل می‌کند:

مصاحبه کننده:  خانم بوترو ضمن عرض خیر مقدم، بفرمایید که از چه زمانی کار پژوهشی را آغاز کردید و آیا تا کنون مشابه مراسمی که امروز قشقایی‌ها ترتیب داده‌اند و شما شاهد آن هستید، در بین سایر اقوام دیده بودید؟

بوترو: من از ۵ سال پیش به طور جدی تحقیقاتم را آغاز کردم و تمرکزم بر روی حرکات موزون یا رقص محلی و لباس  سنتی بوده که به نظرم رنگ و بوی الهی و عرفانی دارد؛ ولی تا کنون چنین مراسم زبا و باشکوه ندیده بودم. این یک مراسم بسیار زیبا و تبلور فرهنگی کم نظیر است.

مصاحبه‌کننده : شما پیش از این که مردم قشقایی را از نزدیک ببینید، تا چه حد از تاریخ، هویت، فرهنگ و آیین‌های مردم قشقایی اطلاعاتی داشتید.

بوترو: من تا به حال حتی واژه  قشقایی را هم نشنیده بودم. مترجم من گفت که در برخی نقاط ایران قومی مشهور و بزرگ به نام قشقایی زندگی می‌کند که فرهنگشان عمیق و معنا دار است.  علاقه مند شدم که حتماً در این سفر قشقایی‌ها را از نزدیک ببینم و خوشحالم که امروز به لطف شما این توفیق نصیبم شد. حالا که از نزدیک دارم یکی از آیین‌های سنتی شما را می بینم، چنان هیجان زده هستم که نمی‌توان آن را با کلام بیان کرد. من حس کردم که میان این حرکات موزون و نظام آفرینش، یک رابطه معنوی و الهی وجود دارد.

 مصاحبه‌کننده : از رنگ و ترکیب  لباس قشقایی چه برداشتی دارید؟ آیا از نظر ساختار، فرم و ترکیب ظاهری، مشابه آن را قبلاً جای دیگری دیده بودید؟

بوترو: از نظر من، این لباس‌ها هم الگوهای از جهان معاصر است و هم ریشه در فرهنگ وسنت کهن مردم قشقایی دارد. این لباس معرّف و هویت مردم قشقایی است. به نظر من در اروپا هم برخی لباس‌ها از نظر پیامی که به بیرون منتقل می‌کنند، یعنی پیام معنوی و الهی، مشایهت‌هایی با این لباس‌ها دارند. ولی در اینجا من خیلی تحت تأثیر قرار گرفتم و به نظرم می‌رسد که لباس قشقایی همراه با یک بازتاب عجیب و خیره کننده نورانی است که نشاط و امید به زندگی  را  افزایش می‌دهد.

 مصاحبه‌کننده : شما به عنوان یک محقق می‌دانید که فرهنگ عامه و آداب وسنن می‌تواند معرّف هر قومی محسوب شود. با توجه به آنچه که در فرانسه و ایران، به ویژه در بین مردم قشقایی مشاهده‌ کرده‌اید، آیا تجانس فرهنگی و وجه اشتراکی هم می‌بینید؟   

بوترو: برای من این مظاهر فرهنگی حامل پیام وحدت است. بیشتر منظورم رقص‌ها و حرکات موزون است که مشاهده کردم. چه در بین قشقای‌ها و چه در مناطقی از فرانسه  این وحدت چنین احساسی را به انسان القاء می‌‌کند  که آدم‌ها را نمی‌شود از هم جدا کرد و مرزبندی کرد. من از این قبیل مراسم، این طور برداشت می‌کنم که مردم دارند با حرکاتشان خدا را پرستش و ستایش می‌کنند. در حقیقت آن‌ها دارند طریق وصل را و وحدانیت را طی می‌کنند.

فکر می‌کنم اصل و جوهره فرهنگ‌ها از ابتدا یکی بوده. فقط ظاهر پوشش‌‌ها و دکورها عوض شده، ولی عصاره انسان‌ها از یک مبداء سرچشمه گرفته است.

مصاحبه‌کننده : خانم  گیلین بوتر از شما به خاطر این بینش عمیق فرهنگی،  حسن ظن و شرکت در مصاحبه تشکر می‌کنم و امیدو ارم روزی برسد که با همین اشتراکات فرهنگی مردم جهان  بتوانند در کمال صلح و آرامش در کنار هم زندگی کنند. سلام بنده و مردم قشقایی را به مردم خوب فرانسه ابلاغ فرمایید.

بوترو: با وجود این که خیلی هیجان زده هستم، من باید از شما تشکر کنم که مرا با مردم و فرهنگ قشقایی آشنا کردید. استقبال قشقایی‌ها از من و همراهانم عالی و زیبا بود. مردم ایران اینجا از من مثل یک ملکه استقبال کردند. شما یک ثروت منحصر به فرد دارید؛ و آن ثروت، همان انسان دوستی است که ما در فرانسه داریم آن را از دست می‌دهیم. من از شما خواهش می‌کنم این فرهنگ زیبا را نگه دارید. چون وحدت فرهنگی، انسان‌ها را به هم نزدیک می‌کند و نجات می‌دهد.

مصاحبه کننده: متشکرم