صمیمانه ترین سپاسهای خود را به ساحت قدسی فرزانگان عاشقی تقدیم می کنم که شمع وجودشان را در طبق اخلاص نهادند و نهال نوپای امروز را به امید فردایی شکوفاتر با عصاره جان آبیاری نمودند .
منادیان بیداری روزتان مبارک
اجازه می خواهم یادی کنم از بزرگ معلمی
که عزت را در ذلت ،توانگری را در ناتوانی ، سیری را در اوج گرسنگی ،پوشیدگی را در برهنگی ، شیرینی را در تلخی ، روشنایی را در تاریکی ،رفعت را در فروتنی و محبوبیت را در ممنوعیت و مظلومیت و محدودیت مشق کرد .
امیر کبیر ایل محمد بهمن بیگی
به شاگردانش آموخت
با ایمان و شجاعت اخلاقی می توان خلاء را در ملاء ،سکون را در حرکت ،وحدت را در کثرت ،سرعت را در آهستگی ،پیوستگی را در گسستگی و یسر را در عسر به تماشا نشست .
او این فرضیه را که راز جوشندگی و پویندگی ،نه فراوانی و فزونی که کاستمندی و نیازمندی است را در قالب قانونی آموزشی به اثبات رساند .
وی معتقد بود تفاوت ها و اختلاف ها نه حذف بلکه باید حفظ شوند . چرا که تضادها تیشه های تیزی هستند که وجود آرام و زندگی یکنواخت ما را شیار می زنند تا از درونمان رگه هایی از تفکر ،خلاقیت و دگر گونی و دیگر بینی باز نمایند .
چشم انداز آموزشیش این بود که اگر تضادها و تعارض ها به تصرف و تصاحب آگاهانه ما در آیند ،خود منبع هوشیاری و توسعه می شود ؛اما اگر توان غلبه بر آنها را نداشته باشیم ، به منزله نیرویی تخریب گر ساختار شخصیتی و نظام فکری ما را مغشوش و مصطرب می سازند . پس به جای حذف تضادها و فرار از تعارص ها زندگی باید شیوه کنار آمدن ،ترکیب کردن ،تصاحب کردن و معنی دادن به آنها را در خود کشف کنیم .
زیرا عظمت انسانهای بزرگ به چگونگی ترکیب و همساز کردن تضادها و تعارص ها بستگی دارد .
به یادش می مانیم، آثارش را می خوانیم ،
وبه جاودانه هایش می بالیم .
ای دبستانی ترین احساس من
باز گرد این مشق ها را خط بزن
امیر قشلاقی رحیمی
یازدهم اردیبهشت نود شش
دیدگاهتان را بنویسید