تنها “جملات خود استاد” زیبنده اوست

از مدت ها پیش در فضای مجازی عبارات یا عکس نوشته هایی از جمله (آری از پشت کوه آمده ام……) را منتسب به استاد بهمن بیگی نموده و به اشتراک گذاشته می گذارند. علی رغم تذکرات مستمر ارادتمندان، همچنان ادامه دارد. من شخصا در گروه های مجازی و حتی فیسبوک بارها آن مطالب را دیده و به نوبه خودم دلایل عدم تعلق آن را (به استاد) توضیح داده ام. اکثرا هم قانع شده و عذرخواهی نموده اند اما تعداد اندکی به نظر می رسد به عمد این عمل را انجام می دهند!
گروه اول به علت عشق و علاقه وافر به استاد دوست دارند هر مطلب (ظاهرا زیبا) را به استاد نسبت دهند و در این مورد تحقیق هم نمی کنند. این گروه با اولین تذکر دوستانه قانع می شوند.
افراد معدودی که احتمالا به عمد چنین اقدامی را می کنند، بی شک در هدف خود موفق نخواهند شد چون بهمن بیگی شخصیتی است محبوب ایلات و عشایر ایران، معلمی است بزرگ و انسانی است ملی. نویسنده ای است صاحب سبک و اندیشمندی است بزرگ. ایشان شخصیتی است بین المللی. جایگاه بهمن بیگی تثبیت شده است لذا انتشار این نوشته ها جای نگرانی ندارد، فقط وظیفه ما ارادتمندان است که با متانت و دوستانه و مدلل تذکر دهیم.
اما چرا عبارت فوق به استاد تعلق ندارد.
۱. در هیچکدام از کتاب ها، مصاحبه ها و گفتارهای ایشان دیده یا شنیده نشده است.
۲. آقای حسینعلی قائمی، شاعر ایل، معلم مکتب بهمن بیگی و یکی از کسانی که در سال های آخر عمر پر برکت استاد، مصاحب ایشان بوده و چون خدمتکاری صدیق شب ها از وی مراقبت می کرده است می گوید که مخصوصا این عبارت و موردی دیگر را از استاد پرسیده است و استاد آنرا رد کرده است.
۳. گویا عبارت فوق به شادروان حسین پناهی متعلق است.
۴. ادبیات عبارت ذکر شده با ادبیات کتاب ها و گفتار استاد مطابقت ندارد. سبک بهمن بیگی مشخص است و کسانی که حتی یکی از کتاب های استاد را به دقت مطالعه کرده باشد متوجه تفاوت می گردند.
۵. کتاب های استاد پر است از جملات نغز، در حقیقت تمام مطالب مکتوب استاد زیبا، پرمحتوا و حاوی پیام است.
بهتر است ارادتمند استاد کتاب های ایشان را مطالعه نمایند. آنگاه متوجه خواهند شد که برای معرفی استاد و نشان دادن ارادت خود به ایشان و مکتب انسان سازش نیازی به عبارات عاریتی (هرچند زیبا) ندارند.

مرادحاصل نادری دره شوری