هما بی بی صولت قشقایی در گذشت
باگذشت حدود ۴۰ سال ازعمر انقلاب و عبور از فراز ونشیب های فراوان، هنوز دربین اقشار مختلف شهرستان فیروزآباد بستر مناسبی برای هرگونه چالش و انتقاد سازنده ونقدپذیری فراهم نشده است. لذا ، چه بسا منتقدان توانمندی دراین شهرستان وجود داشته و دارند که هرگاه خواسته اند مشکلات مختلف مردم را به بوته چالش وانتقاد بکشند بامخالفت های شدیدی مواجه وحتی سرکوب شده اند ؛ تاجایی که بعضا سکوت اختیار کرده و گوشه عزلت برگزیده اند.
البته ،حقیر،خودم را جزء این منتقدان توانمند نمی دانم ،اما ضمن احترام به تک تک منتخبین شورای شهر که هرکدام برای خود،شخصیت درخور توجهی هسنتند، لازم می دانم سکوت خودرا شکسته و اشاره ای هرچند گذرا به نتیجه سلائق قومی وتعصبی وباندی همشهریان محترم، درانتخاب اعضای شورای شهر داشته باشم:
کودکان ابتدایی ما هم اینقدر درک وفهم دارند که می دانند مثلا برای خرید کتاب ودفتر نباید به مغازه ساندویچی بروند بلکه باید به مغازه نوشت افزار فروشی بروند.اما جای تعجب است که ما بزرگ ترها چرادر انتخاب اعضای شورا ی شهرمان که نیاز به متخصص وکارشناس امور شهری دارد احساس مسوولیت نمی کنیم؟ البته من آمار نگرفتم ولی همگی واقفیم که بیش از نیمی از این ۷۴ نفر نامزد شورای شهر مان دارای مدارک کارشناسی وکارشناسی ارشد وبعضا دکترا در رشته های مربوط به امور شهری، ازجمله عمران وشهرسازی وفضای سبز و مهندسین ناظر و… بودند. ولی متاسفانه تنگ نظری ها و قومیت گرایی ها وباند بازی ها و تعصبات بیجای ترک وفارس گرایی، این اجازه رابه مانداد که امور شهرمان رابه متخصصانی که ازبین فرزندان وبرادران وخواهران تحصیل کرده وخوش ذوق خودمان بودند، واگذار کنیم تا بازوهای توانمندی برای شهردار محترم، در ادامه ساختن شهرمان باشند.
شاید این اشاره بی غرضانه ازجانب حقیر، باعث رنجش بسیاری از شهروندان حقوقی یاحقیقی وآشنایان باشد ولی به قول شاعر:
من آنچه شرط بلاغ است باتو می گویم/ خواه ازسخنم پند گیری خواه ملال
ازصبر وحوصله ای که برای خواندن این مطالب به خرج دادید بسیار سپاسگزارم.
نیک بخت وزیری
دبیر آموزش وپرورش فیروزآباد
۹۶/۳/۶
این مطلب از سری یادداشت های مخاطبین قشقایی آنلایناست و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
دیدگاهتان را بنویسید